Zondag 9 juli verliep helemaal anders dan gepland. Bij de laatste oversteek richting mijn werk werd ik aangereden door een auto. Dus niet naar het werk maar per ambulance naar het ziekenhuis. De schade aan mijn fiets en aan mijzelf was aanzienlijk. Door de klap heb ik onder andere diverse breuken opgelopen en moest per direct aan een gescheurde milt worden geopereerd.
Na 3 weken ziekenhuis werd het tijd om te ‘trainen’ in een revalidatiecentrum in Leiden in plaats van starten met het trainingsschema voor de Amsterdam Marathon.
Door ondersteuning van een ergo, fysio, diëtist, psycholoog en nog een aantal hulpverleners ben ik stapje voor stapje bezig om weer de ‘oude’ te worden. Het begon met een rolstoel en rollator, daarna onder begeleiding binnen wandelen en ja zelfs traplopen (naar boven én beneden!). Toen dit goed verliep werd het onder begeleiding buiten wandelen en daarna zelfstandig buiten wandelen.
Als Groep-1 loper denk je dan meteen: tijd voor Strava. Afstand, hartslag, snelheid meten en, welja, maak een segment zodat alles digitaal vastligt. Het werd een segment van 1,5 km door de Leidse Vogelwijk. Mijn pr (tevens cr) staat nu op 14 minuut 33. Hardlopen is nog uit den boze in verband met gebroken ruggenwervels maar wandelen mag wel en kan natuurlijk ook in een behoorlijk tempo.
Mijn segment ‘Basalt 1,5 km Vogelwijk’ leg ik steeds wat sneller af.
Ik kijk op Strava jaloers naar de prestaties van de Groep-1 leden en hoop toch weer een keer aan te kunnen sluiten om tussen de snelle mannen en vrouwen te kunnen hardlopen.
Ondertussen verblijf ik in het revalidatiecentrum en blijf werken aan mijn gezondheid.
Jullie niet aflatende steun vanaf het eerste moment helpen mij in deze periode enorm. Zodra ik ook maar een beetje in staat ben om naar Haag af te reizen, stel ik voor dat we een drankje drinken met elkaar.
Peter