De Reünierun van 3 juli 2021

foto’s: Jeffrey en Lodewijk     tekst: Lodewijk

Met de najaarsmarathons en de CPC van september in gedachte werd er voor Groep 1 een testloop georganiseerd in de vorm van een 21,1 km en 10 km.
De start vond plaats in Ockenburg op een inmiddels wel bekend parcours onder het motto: “Op naar de kanonnen en terug”. Voor de halve marathongangers dat 2 x met inbegrip van een korte ronde rondom de “ijsbaan”.

Deze editie in nog steeds Corona tijd (met nauwelijks wegwedstrijden) was een bijzondere. De “oud Groep 1 atleten”: Allard, Hilde en Koen hadden de stoute schoenen aangetrokken en hadden zin in deze reünie run. Allard vanuit Voorschoten met de auto en Hilde en Koen waren opgestart met een warming-up met de fiets vanuit Zoetermeer.

Als eerste werd er gestart door de minst snelle groep halve marathonlopers, te weten: Wim, Jochem, Sander, Peter, Hilde en Koen in een tempotje van 4:15 a 4:10 de kilometer.
Met exact 10 minuten verschil was het tijd voor de snelste lange afstandslopers (Niels, Gearoid, Jesse, Bram en Allard) om de achtervolging in te zetten met de gedachte de minst snellen in te halen en zo’n beetje tegelijkertijd aan te komen.
Weer 2 minuten later mochten Moniem en Erik laten zien dat zij het snelst zouden lopen, maar dan wel op een 10 km.

En natuurlijk werd er ook nog een troefkaart ingezet met Jeffrey in de hoofdrol.
Na eerst wat fotowerk bij de start, vertrok hij voor zijn duurloop naar een afgesproken punt om de snelste van de halve richting finish op sleeptouw te nemen.
Misschien moet ik nog even kwijt dat hij er een run-swim-run van zou maken met een duik in zee nabij de Zandmotor.

Mijn taak was de organisatie + het zorg dragen van de watervoorziening. Na de start van de 10 km runners nestelde ik me nabij de “Bloedberg” met mijn fiets, stopwatch, lijstjes en water in het gras.
In afwachting van de eerste lopers op de circa 6,5 km en later nog een keer bij de circa 14,5 km.
En daarna weer naar de finish om de tijden van de halve te klokken.

Gisteren kondigde het zich al aan dat het een warme, benauwde en broeierige editie zou kunnen worden. En zo werd het ook. De flesjes water waren dus geen overbodige luxe en bij een halve is water eigenlijk wel een must.
Bij diverse al snel pap in de benen doordat er iets sneller gelopen werd dan de bedoeling was. Enkele anderen hadden toch nog net iets te hard getraind met te weinig herstel.
Allard had last van het verkoudheidje dat hij onlangs opgelopen had.
En Wim die van de week ternauwernood een aanval van de roofvogel: de Nijlgans overleefde had nog teveel last van een antibiotica kuurtje die hij door de dokter voorgeschreven kreeg.

Al met al was het een relatief grote groep waarbij het niet liep zoals het eigenlijk lopen moest. De vorm is er zeker wel, maar er zat wat tegen.
Maar eenieder van hen wist de knop om te zetten en verrichte om er toch iets van te maken haaswerk voor anderen.
Diverse lopers gaven achteraf aan al heel snel een te hoge hartslag te hebben en moeite te hebben om het strakke tempo te volgen.

Het werd weer een leerzame ervaring onder deze omstandigheden. Niet te hard trainen en voldoende rust voor een wedstrijd/ testloop blijkt maar weer belangrijk en is geen overbodige luxe.
Een verkoudje of een kuurtje heeft toch z’n terugslag en warm weer betekent evt. bijstellen van de plannen.
Misschien vandaag wel geluk met dit warme weer. Het kan je zomaar weer warm weer zijn bij de CPC of de Marathon.