Voor hardlopers in Den Haag zijn er wat mij betreft drie wedstrijden die je ooit gelopen moet hebben. Drie wedstrijden waar lopers van net buiten de gemeente waarschijnlijk nooit van zullen horen: de Puindruin Run, de Meeuwen Makrelenloop en de Meijendelloop. Het zijn van die loopjes waarvoor je de datum en tijd dat de inschrijving opent met vetgedrukte letters in je agenda zet, want meestal zitten ze een paar dagen later al vol. Het gaat er niet per sé om tijden, daar zijn ze te raar voor. Bij de Meijendelloop is het de magie van het omkleden in de paardenstal, het startschot in het donker, de magische vergezichten bij zonsopkomst en de gemoedelijke sfeer onderling. Maar dan vergeet je het belangrijkste: de appeltaart achteraf.
23 november
De dag voor de loop doe ik nog een wedstrijdvoorbereiding met wat lichte versnellingen. Het was de eerste keer die week dat ik m’n loopschoenen aan had. Een verstuikte enkel zorgde ervoor dat er meer niet in zat. Tijdens de wedstrijdvoorbereiding kreeg ik vertrouwen dat ik er in ieder geval een mooi duurloopje van kon maken, het enkeltje was pijnlijk, maar soepel genoeg.
In de avond legde ik alle spulletjes klaar. Kleding, schoenen, ibuprofen voor het enkeltje en wat te eten voor onderweg. Tijdens een loop van 25 km is het toch wel handig om onderweg wat te eten. Omdat het toch fris gaat worden tijdens de loop besluit ik skisokken klaar te leggen. Omdat fashionista Tijmen ooit van Jos heeft gehoord dat dat een goed idee is om met lange sokken te lopen, en je nooit te oud bent om te leren leek me dat een goed plan.
24 november 2018
Om kwart over 6 gaat de wekker. Rustig ontbijten en de fiets op. Aangekomen in de paardenstal staan er al wat lopers uit de groep klaar voor een warming-up. Omdat ik met Tijmen, Jim en Maarten besprak rustig te beginnen besloten we dat warming-up niet nodig was. Daardoor nog even bij Cynthia kunnen checken hoe het nu zit met hoge sokken. Nou mensen, het zit zo: Jos zegt ook dat het goed is om de avond voor de wedstrijd met lange sokken te slapen. Jos zelf mag dat niet van Cynthia, maar dat ter zijde. Enfin, ook Patrick en Sander F. en Peter sluiten aan bij de 4:30 groep. Allard en Sander H. hadden andere plannen en gingen er bij de start hard vandoor. Hilde deed eigenlijk vooral mee voor de appeltaart (met slagroom) en had nog nooit 25km gelopen dus zag het als een mooie snelle duurloop. En Erik als prominent lid van hardloopvereniging Meijendel wist er ook een snelle start uit te persen.
Ondanks de hier en daar smalle paden is het heerlijk lopen. We hebben al snel niemand meer in onze groep hangen. Een stuk of 20 snellere lopers zijn uit ons zicht en achter ons loopt hier en daar een klein groepje. Na 4 km vraagt Sander F. of er iemand zin heeft om een halve marathon te lopen, en dat leek ons allemaal een prima plan. Jim en Peter lopen op dat moment in een groepje wat achter de onze. We komen onderweg Erik nog tegen in een lusje en maken hem bang dat we hem komen pakken later tijdens de loop. Hij loopt dan al anderhalve minuut voor ons. Iets wat hij netjes vasthoudt tot aan de finish op de eerste uit onze bus.
Dat een 25 km loop in Meijendel wat anders is dan een 10km blijkt al snel. Maarten heeft het lastig bij een kilometer of 9. Omdat ik zelf ook een klein gaatje heb door een serie pittige heuveltjes waarop m’n enkel begint te zeuren besluit ik op hem te wachten voor ik op een wat vlakker stuk weer terug naar de groep loop. Bij kilometer 15 komt Jim uit het niets weer aansluiten. Hij pakt gelijk de kop van de groep op de Big Bertha en gooit er een lichte versnelling uit. Een mooi moment voor mij om uit de groep te lossen en iedereen succes te wensen. Een paar kilometer later komt Floortje rustig voorbij. Er liep op dat moment één dame voor de bus en ik besluit Floortje een stukje op weg te helpen, maar dat blijkt niet nodig en mogelijk. D’r gaat een bliepje op d’r horloge en ze gaat er ineens als een speer vandoor. Een kilometer later loopt ze al op plaats één van de dames. Zelf kom ik dan ook al wat dichterbij op het Maurits Kiekpad (ja mensen, zo heet het pad tegen het hek), maar de groep waarmee we waren gestart is dan al uit elkaar geslagen door de versnelling van Jim en Patrick. Patrick blijkt de meeste inhoud te hebben, daar achter loopt ook Sander F nog een paar hele snelle laatste kilometers. Jim was iets te vroeg aangegaan. Peter had een hele goede opbouw en wist Tijmen en Maarten in de laatste kilometers ook nog te pakken. Tijmen kreeg klop van de man met de hamer en voor Maarten was het een hele mooie hernieuwde kennismaking met lange afstanden. Even later finisht Hilde met een mooie uitsprint om ook binnen de 2 u binnen te zijn.
Bekijk hier de totale uitslagen lijst