tekst: Maikel, foto’s: Lodewijk
Wij lopers houden van lopen. Groep 1 heeft alle uithoeken wel verkend. Van mila tot marathon en van obstacle tot ultra. Zelf maak ik uitstapjes naar de baan met de masters van HAAG. Daar zie ik collega’s zwoegen op de meer exotische disciplines van de atletiek. Dat maakt toch nieuwsgierig.
Daarom vroeg ik twee weken terug meerkamptrainer Frans of je onvoorbereid een tienkamp kan doen. Zijn reactie: “Jij kan dat!” Klare taal, dus ik schrijf me in voor de clubkampioenschappen. Ik meld het bij Lodewijk en zijn reactie, na twee seconden stilte, is even duidelijk: “Maar jij beheerst geen van die onderdelen!” Tja, grootmeesters zijn het niet altijd eens zullen we maar zeggen…
Thuis worden de plannen ontvangen met een mix van leedvermaak en oprechte bezorgdheid. Ook AI heeft bedenkingen: “De Tienkamp vereist jaren van toegewijde training en coaching. Het is niet iets dat je zomaar kunt proberen zonder enige voorbereiding.”
Zaterdag 30 september meld ik me onder perfecte omstandigheden bij HAAG. Eerste onderdeel is de 100 meter, bekend terrein. Maar dan begint het. Waar zijn al die driehoekjes voor? Hoe werkt dit? Kort voor ieder onderdeel krijg ik een spoedcursus van bevlogen trainers en de ervaren meerkampers Peter, Frans, Wouter, Martin, Gregor, Chris en Maikel S. Ieder lijkt in een ander onderdeel gespecialiseerd.
Rug hol maken, linkerarm bijtrekken, bovenbeen inzetten, aanvallend lopen, vingers gebruiken, vooruit kijken, doorzwaaien, nawijzen, indraaien, wegduwen, strekken, klemmen, laag houden, later lossen, snelheid maken, kracht zetten, half voetje naar voren, achter uit de ring stappen, de Schotse variant proberen, beide kanten markeren, ogen dicht en gaan, je moet het puntje kunnen likken…
Bedenk een aanwijzing en ik krijg hem. De informatie overload geeft regelmatig een error met een hilarische sprong of worp tot gevolg. Het publiek schudt meewarig het hoofd bij ver (dynamisch), kogel (zwaar) en hoog (complex) .Toch is er progressie en gaat iedere tweede en derde poging beter. Het mooiste moment is als ik vanuit de startblokken 400m onze herstellende Peter zie zwaaien. Dat geeft de juiste boost voor het laatste onderdeel van dag 1.
We volgen de 3000m met prima prestaties van o.a. Jeffrey, Niels, Erik, Jordin, Jos, Jochem en Tijmen. De dag eindigt helaas in mineur als een loper onwel wordt. Lodewijk, Frans en andere clubleden zijn er snel bij en leveren met afstand de beste prestatie van het weekend.
Dan zondag. Daan, Robert, Demi en Moniek lopen in Keulen en Breda gedenkwaardige races. Op de club gaat de tienkamp verder met 110 meter horden (doodeng), discus (lastig), polshoog (kansloos) en speer (technisch). De afsluitende 1500m lopen we in één serie met de junioren en senioren. De collectieve ontlading na de finish mag er wezen.
Wat levert zo’n weekend nou op? Sowieso 6 PRs, stramme spieren en een grote glimlach. Maar vooral waardering voor de all-round atleet en alle vrijwilligers. Hoe dan ook, de tienkamp is te doen. Voor extra uitdaging kan je de twintigkamp overwegen of de tienkamp binnen het uur… Maar lekker blijven lopen bij Lodewijk is waarschijnlijk de veiligste optie!