tekst: Lodewijk v Dongen / foto’s: Wim Nieuwenhuijse

“Je wilt toch weten wat je concurrenten doen”

Het lange Coronatijdperk in Nederland is bijna voorbij. Haagatletiek organiseerde na lange tijd weer eens een heuse baanwedstrijd met vele nummers.

Voor Groep 1 waren de loopnummers interessant en maar liefst 7 atleten hadden zich opgegeven.
Jeffrey en Maikel gingen voor de 800. Jeffrey zou overigens voor dubbele kansen gaan met ook een deelname aan de 5000.
Ook Steven ging voor de dubbel met een 5000, maar dan weer een 1500 meter.
De rest van de Groep 1 deelnemer zou bestaan uit Niels, Erik (bekend van het reclamebord op de baan), Jesse en Moniem.

Erik gaf van de week al aan zich niet helemaal wel te voelen. Hield de vinger aan de pols, maar uiteindelijk leek nog even rust voor hem de beste optie.
Steven had last van de rug/nek en liet de dubbele uitdaging schieten.
Er bleven er nog 5 over, maar het duurde niet lang voor de volgende afvaller. Niels gaf al aan te moeten werken, maar de wedstrijd leek hij vandaag wel te kunnen lopen. Echter liet het werk het niet toe en toen waren er nog maar 4 in de personen van Jeffrey, Maikel, Jesse en Moniem.

Het begon met de 800 m met een overtuigend en prima race van Jeffrey. Precies op schema kwam hij uiteindelijk met, hoe kan die het mikken, 2:06,00 binnen. Prima tijd en PR nummero 1 was gezet!
Ook Maikel deed mee op de 800 en hij liep op 500 meter nog onder het schema 2:09. Maar daarna kwam de bekende pap in de benen en werd het harkend naar de finish. Zijn eindtijd werd 2:14,53
Maikel weet dat er weer wat actie ondernomen moet worden voor de strijd op het NK Masters.

Op de 1500 dus geen deelname, maar op de 5000, naast een grootse deelname van de MILA groep dames en heren, voor Groep 1 de lopers Jeffrey, Jesse en Moniem.
Ik had Jeffrey voorzichtig ingeschat op 16:30. Er moest maar even gekeken worden wat er nog in zat na een straffe 800 m. Jesse had ik 15 seconden langer ingeschat en Moniem op een max van 16:55.
Zou mooi zijn want zijn record op de weg stond op 17:21.

Enfin, de race. Ingeseind wisten de heren wat ze moesten lopen en ik stond op de 100 meter. Het ging direct aan de rappe kant, maar er werd prima bijgestuurd.
Jeffrey en Jesse liepen samen en liepen goed op schema en bleven bij elk rondje onder hun schema. Het zou er dan ook veelbelovend uit gaan zien voor deze heren. Tot 4000 m liep het volgens verwachting, maar plots was bij de volgende doorkomst Jesse uit het veld verdwenen. Hij bleek bij 4200 m uit de race gestapt te zijn met pijn in de zij.
Maar Jeffrey liep gestadig verder en wist bij 4700 meter nog eens te kunnen versnellen met een fantastisch resultaat van 16:18,13 en goed voor een persoonlijk record.
En dan hadden we nog Moniem. Ook hij was weggestuurd om een PR te lopen en volgens plan moest hij na de 2600 / 2800 meter versnellen.
Inmiddels had hij wel wat achterstand opgelopen, maar na genoemd punt zou het allemaal sneller moeten gaan, met nog eens een versnelling op de in de laatste kilometer. En zo geschiedde.
En ook hij wist bij de 4700 meter nog eens het gas te vinden en zette een prachtige tijd neer van 16:59, 64
Een schitterend PR, waarbij de 17 minuten grens werd doorbroken.

Ook de MILA heren lieten zich zien en zette nog rappere prestaties neer. Sommige zelfs goed voor een PR. En bij de dames was er een schitterende strijd tussen Moniek en Krista, die beiden een dik PR liepen met van elkaar slechts 3 seconden verschil.
Naast coaching vanaf de zijlijn was er ook een fotograaf aanwezig in de persoon van groepsatleet en brokkenpiloot Wim, die naast fraai “plaatwerk” ook nog tussentijden doorgaf. Er schijnen maar weinig mannen te zijn, die dat maar kunnen!
Daarnaast was er een bezoek van clubsponsor Erik die nog even kwam kijken naar de prestaties van de 3 heren op de 5.

Je wilt toch weten wat je concurrenten doen en dan kan je er maar beter getuige van zijn, hoe ze dat doen!